معنی پابه پا در فرهنگ فارسی عمید

قدم به قدم، کنایه از برابر، کنایه از همراه، پابه پا بردن: دست کسی را گرفتن و او را با خود راه بردن، پابه پا کردن: این پا و آن پا کردن، کنایه از مسامحه کردن، کنایه از مردد بودن، درنگ کردن در کاری یا رفتن به طرفی، در علم حسابداری قرض و طلب خود را با دیگری برابر ساختن و طلب او را بابت طلب خود قبول کردن، تهاتر

معنی پابه پا در فرهنگ فارسی معین

قدم به قدم، برابر، همراه

معنی پابه پا - جستجوی لغت در جدول جو

پابه پا

فرهنگ فارسی عمید

پابه پا

فرهنگ فارسی معین

پابه ماه

ویژگی انسان یا حیوانی آبستن که در ماه آخر بارداری باشد

فرهنگ فارسی عمید

جابه جا

محل به محل، مکان به مکان، نقطه به نقطه، برای مثال آن حکیم خارچین استاد بود / دست می زد جابه جا می آزمود (مولوی - ۴۱)،
درحال، فوراً، فی الفور مثلاً جا به جا افتاد و مرد
جابه جا شدن: از جایی به جای دیگر رفتن، از جای خود تکان خوردن استخوان یا مفصل، از بند دررفتن، از جا دررفتن
جابه جا کردن: چیزی را از جایی به جای دیگر گذاشتن، چیزی را در جای خود قرار دادن

محل به محل، مکان به مکان، نقطه به نقطه، برای مِثال آن حکیم خارچین استاد بود / دست می زد جابه جا می آزمود (مولوی - ۴۱)،
درحال، فوراً، فی الفور مثلاً جا به جا افتاد و مرد
جابه جا شدن: از جایی به جای دیگر رفتن، از جای خود تکان خوردن استخوان یا مفصل، از بند دررفتن، از جا دررفتن
جابه جا کردن: چیزی را از جایی به جای دیگر گذاشتن، چیزی را در جای خود قرار دادن

فرهنگ فارسی عمید

قابک پا

(بَ کِ)

غوزک پا

لغت نامه دهخدا

پاچه پز

(اَ وَ)

آنکه پاچۀ گوسفند پزد فروختن را:
نگار پاچه پز من که دل سراچۀ اوست...
میرزا اشتها

لغت نامه دهخدا

پاسه را

(سِ)

ژان شاعر فرانسوی، استاد علوم ادب در کلژ دو فرانس که در آن زمان کلژ روایال نامیده میشد. مولد او در ترویس بسال 1534م. 940/ هجری قمری و وفات در سنۀ 1602م. 1010/ ه. ق

لغت نامه دهخدا

خانه پا

(بَ اَ تَ / تِ)

خانه پاینده. سرایدار. کسی که پس از رفتن همه اهل خانه از برای حفظ آن بجای ماند. حارس خانه. حافظ خانه در غیبت صاحبان آن

لغت نامه دهخدا

پنبه پای

(پَمْ بَ / بِ)

نوعی از پای افزار باشد. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

پاره پار

(رَ / رِ)

رجوع به پاره پاره شود.
- پاره پار شدن، پاره پاره شدن:
فراوان بگشتند در کارزار
همان تیغ با گرزشد پاره پار.
فردوسی.
- پاره پار کردن، پاره پاره کردن:
بفرمان آن خسرو نامدار
بکردند از آن پس ورا پاره پار.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

پرده پا

پاپرده دار

فرهنگ لغت هوشیار

پاره پار

پاره پاره

فرهنگ لغت هوشیار

پاشنه پا

قسمت خلفی کف پا که شامل بافت پوششی مطبق کاملا ضخیم و عضله محکم و محکمترین رباط بدن بنام رباط اخیلوس است. این قسمت از کف پا در انسان کاملا روی زمین تکیه میکند و قسمت اعظم سنگینی بدن را تحمل می نماید عقب پا پاشنه. یا استخوان پاشنه پا. استخوانی که قسمت خلفی اسکلت کف پا را تشکیل میدهد. این استخون در زیر استخوان قاب و تاسی قرار دارد و تقریبا بشکل یک مکعب مستطیل و مانند آن دارای 6 وجه است. در سطح خلفی آن الیاف رباط اخیلوس التصاق یافته اند

فرهنگ لغت هوشیار